Το Σάββατο πήγαμε να πάρουμε δώρα για τις φίλες που πήραν το πτυχίο τους!!! (Μπράβο κορίτσια!!!). Άντε και στα δικά μας!!
Δεν προλάβαμε όλα τα μαγαζιά ανοικτά στο Τάλως, ήταν και αργά το απόγευμα, σιγά που θα μας περιμένανε πότε θα μας ερχόταν η όρεξη να πάμε να τους κάνουμε δωρεά!! Με το που πατάω το πόδι μου στο Τάλως, έπαθα μεγάλη πλάκα. Πολύς κόσμος, και πολλά παιδιά 11-14 χρονών τα περισσότερα. Σαν παιδική χαρά ήτανε. Καλά πώς έχουν εξελικτεί έτσι τα 11χρονα και τα 12χρονα; Έχω χάσει επεισόδια ή είναι η ιδέα μου;; Στην τρίχα σχεδόν όλα, και πρόσεξα ότι κάποια είχαν βάλει και make-up,σκιές και δεν συμμαζεύεται... Εγώ στην ηλικία τους δεν σκεφτόμουνα καν το "σοβάτισμα :P" . Τώρα θα μου πεις άλλο πριν απο 11 χρόνια και άλλο τώρα...Κλείνει η παρένθεση.
Στην αρχή χαζέψαμε λίγο τις βιτρίνες,(ωραία πράγματα είχανε, πρέπει να ξαναπάω για μένα),περάσαμε και από τα ταμεία της Odeon να δούμε τις ταινίες που προβάλλονται και μπήκαμε σε 2-3 μαγαζιά για να ψωνίσουμε. Ένα έχω να πώ: Οι τσάντες πρέπει να είναι κατασκευασμένες απο σπάνια υλικα. Δεν εξηγούνται οι τιμές τους. Δεν λέω ρε παιδί μου, να πάρω μια ωραία τσάντα, να την ευχαριστηθώ, αλλα σε λογικές τιμές. Άμα είναι να δώσω ένα μηνιάτικο, ε δεν λέει. Και είχε ωραίες τσάντες, αλλά οι τιμές τους σε στέλνανε κατευθείαν στην εντατική!!!
Βγαίνοντας, και μετά από μίνι σύσκεψη με την κολλητή, αποφασίσαμε να πάμε να δούμε ταινία. Είχαμε πάρει το διαφημιστικό της odeon από πριν και κοιτάγαμε τις ταινίες που προβάλλονταν την μέρα εκείνη. Ήμασταν μεταξύ του
Twilight: The New Moon(χωρίς να έχουμε δεί την πρώτη ταινια), της
Πάπισσας Ιωάννας και το
Κι αν σου Κατσει(Γούντι Άλεν). Η Πάπισσα Ιωάννα προφανώς άρεσε μόνο σε εμένα :P, οπότε απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, ο Γούντι Άλεν το ίδιο(αν και φαίνεται καλή ταινια). Το κοινό ήθελε vampires!!!
Εμένα δεν με ενθουσίαζε το σκηνικό με τους βρυκόλακες και τα συναφή, διότι νόμιζα ότι θα υπήρχαν τρομακτικές σκηνές(πολύ αίμα, αλληλοφαγώματα κτλ) και δεν ψηνόμουν. Στο τέλος λέω, μια ψυχή που είναι να βγεί ας βγεί! Περιμέναμε 1.30 ώρα,διότι η προβολή των 22:00 ήτανε full!! Στο ενδιάμεσο κάτσαμε και φάγαμε, να περάσει και η ώρα, έκανε και κρύο , και όταν πλησίαζε η ώρα, πήγαμε και πήραμε τα απαραίτητα πολεμοφόδια που πρέπει να έχει ο κάθε cinefil(popcorn, αναψυκτικά,κτλ).
Μπαίνοντας στην αίθουσα η περιέργεια μου μεγάλωνε. Μετά από άπειρες διαφημίσεις ξεκίνησε το θέαμα. Ένα έχω να πώ. Έμεινα εκστασιασμένη!!! Δεν περίμενα ότι θα υπήρχε σε έντονο βαθμό το στοιχείο του ρομαντζου και της αγάπης(της παντοτινής). Πολύ ωραία πλοκή, αλλά οι ωραιότεροι ήταν οι 2 ηθοποιοί , που παίζαν το βρυκόλακα(Εντουαρντ) και το λυκάνθρωπο(Τζείκ) αντίστοιχα.
Ειδικά ο Τζείκ, τί κορμι είναι αυτό;;;; Άγαλμα αρχαικής περιόδου, μοντέλο από αυτά που βλέπεις στις επιδείξεις μόδας... Να τον τρώς με το κουταλάκι και να μην τον χορταίνεις.
Και πού να δείς και την παρέα του. Να μην ξέρεις ποιον να πρωτοδιαλέξεις!!! Κολάστηκα πάλι!!!
Και ο Εντουαρντ πολύ καλός ήταν. Αυτό που μου κανε εντύπωση ήταν το βλέμμα του. Σαν μελαγχολικό πολύ μου φάνηκε. Λυπημένο. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Να κάνει τα πάντα για την αγάπη του. Να φεύγει μακρυά της για να την προστατέψει, να υποφέρει και να θέλει να τερματίσει τη ζωή του γιατί δεν υπάρχει λόγος ύπαρξής του χωρίς αυτή να υπάρχει.
Συγκινήθηκα πάρα πολυ. Δεν περιμενα να με κάνει να νιώσω έτσι αυτή η ταινία.
Πολύ ωραία πέρασα το Σάββατο. Μακάρι να έρθουν κι άλλα τέτοια Σάββατα :)
