Λέξεις και φράσεις κλισέ για την πείνα και την ανθρώπινη εξαθλίωση που ξεπέρασε πια τα σύνορα της Ελλάδας. Για το πιάτο φαί που δεν υπάρχει στο τραπέζι. Για την ευημερούσα μέχρι πρότινος Κύπρο που βυθίζεται στη φτώχια. Για τις εκατοντάδες οικογένειες που ζουν από τις φιλανθρωπίες. Λέξεις και φράσεις κλισέ που δεν έχουν τη δύναμη να αποτυπώσουν την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία και κυρίως στην ψυχή του ανθρώπου που τον χτύπησε αλύπητα η κρίση. Του ανθρώπου που τα δεδομένα της ζωής του ανατράπηκαν –σε πιάνει δέος μπροστά στο μέγεθος της ανατροπής– από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτού που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει ούτε στις ελάχιστες απαιτήσεις του. Στις βασικές του ανάγκες. Αυτού που δεν του έχει μείνει τίποτα πια εκτός από την ελεημοσύνη.
Η στέρηση και η δυστυχία δεν είναι καινούργια παράμετρος στην κυπριακή κοινωνία. Υπήρχαν ανέκαθεν. Το μέγεθός τους είναι τώρα που τρομάζει. Κι αυτό το ψηλαφίζεις μόνο εάν το ψάξεις, δεν υπάρχει στον δρόμο που περπατάμε. Δεν μπορεί να αποτυπωθεί ούτε μέσα από τα στοιχεία για την οικονομία, ούτε μέσα από δημοσκοπήσεις, ούτε μέσα από τις φωτογραφίες που σήμερα δημοσιεύουμε, γιατί η περηφάνια των δεκάδων νεαρών γυναικών που πήγαν στο συσσίτιο με τα παιδιά τους δεν δέχτηκαν καν να φωτογραφίσουμε τα χέρια τους. Οι άνθρωποι που δεν έχουν δουλειά και δεν παίρνουν επιδόματα, οι άνθρωποι που πεινούν, που δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν το ρεύμα, που αναγκάζονται να ζουν υπό το φως των κεριών σε μια εποχή που μιλάμε για την ανάγκη μεγαλύτερης διείσδυσης της ηλιακής ενέργειας, που δεν έχουν χρήματα για να βάλουν βενζίνη στο Ι.Χ., που δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν ένα ψωμί ή ένα γάλα, βρίσκονται πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους. Και κάπου εκεί όπου τα όρια της ανέχειας ξεπερνιούνται, που οι συγγενείς δεν μπορούν πια να τους βοηθήσουν, βρίσκουν το κουράγιο να ζητήσουν στήριξη.
Πρώτος σταθμός οι ενορίες, οι μητροπόλεις και η Αρχιεπισκοπή. Οι ιερείς και οι εκκλησιαστικοί φορείς μπορεί να παραπονιούνται κατά καιρούς ότι ο κόσμος αποξενώθηκε από την Εκκλησία και τον Θεό, ωστόσο σε μια τέτοια εποχή που το κράτος καταρρέει, κι ο κόσμος όπως τον ξέραμε καταρρέει, είναι κατά χιλιάδες τα μηνύματα που φτάνουν στις εκκλησίες για ένα δεκανίκι. Για ένα κομμάτι ψωμί. Ενδεικτικό της έκτακτης κατάστασης στην κυπριακή κοινωνία η ανάπτυξη ειδικών προγραμμάτων από συγκεκριμένους φορείς της Εκκλησίας για να ανταποκριθούν στις ανάγκες αυτών που τους ζητούν βοήθεια. Διοργανώνουν συσσίτια, «πακέτα αγάπης» με ξηρά τροφή και άλλα φαγώσιμα, υιοθετούν οικογένειες, προσφέρουν χρηματικές εισφορές, ψυχολογική στήριξη, ακόμη και υπηρεσίες φύλαξης παιδιών και σχολικής μελέτης.
100 χιλ. ευρώ σε 950 οικογένειες
Πέρσι ο αριθμός των ατόμων που λάμβαναν βοήθεια ήταν ο μισός
Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλάι του πρωτοσύγκελου της Αρχιεπισκοπής, πατέρα Ιερώνυμου Πηλιώτη, δεν προλαβαίνουν ν’ απαντούν τα τηλέφωνα της Αρχιεπισκοπής τους τελευταίους μήνες. «Σε όλους απαντούμε, ακόμα κι αν καθυστερήσουμε λίγο, και όλους τους βοηθούμε, εφόσον βεβαίως υπάρχει σύσταση της ενορίας τους. Έρχεται και πολύς κόσμος εδώ για να μας ζητήσει απευθείας βοήθεια», ανέφερε στενός συνεργάτης του πατέρα Ιερώνυμου. Οι επιστολές που φθάνουν στην Αρχιεπισκοπή με τη σφραγίδα της ενορίας για βοήθεια είναι εκατοντάδες κάθε μήνα. Μόνο τον Σεπτέμβριο βοηθήθηκαν οικονομικά 950 οικογένειες με μια συνολική δαπάνη της Αρχιεπισκοπής ύψους 100 χιλιάδων ευρώ. «Πολλές φορές τα άτομα τα οποία βοηθούμε με χρηματικά ποσά κάθε μήνα, και είναι ξεχωριστές κάθε φορά περιπτώσεις ανθρώπων, μπορεί να ξεπερνούν και τους 1000», σημείωσε ο συνεργάτης του πατέρα Ιερώνυμου, για να προσθέσει πως έχουν αυξηθεί δραματικά οι εκκλήσεις για βοήθεια τον τελευταίο καιρό, ειδικά τους τελευταίους μήνες. «Οι άνθρωποι θέλουν να πληρώσουν το ρεύμα και δεν έχουν χρήματα. Ή τα δίδακτρα των παιδιών τους. Έρχονται εδώ με τα παιδιά τους σε τακτά χρονικά διαστήματα και παίρνουν χορηγίες για τα δίδακτρα. Οι άνθρωποι θέλουν τρόφιμα. Ψάχνουν για δουλειές. Η μείωση του επιδόματος των μονογονεϊκών οικογενειών δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα», σημειώνει.
Πέραν της χρηματικής βοήθειας η Αρχιεπισκοπή δίνει και τα πακέτα αγάπης. Αγοράζει τρόφιμα, λαμβάνει κάποια από χορηγούς ή πολίτες που θέλουν να στηρίξουν αυτό το έργο και ετοιμάζει πακέτα με ξηρά τροφή και άλλα βασικά, αξίας 150 ευρώ κάθε πακέτο, και τα οποία προσφέρει σε 980 οικογένειες που τα έχουν ανάγκη και σε άλλα 300-400 μονήρη άτομα. Οι άνθρωποι παραλαμβάνουν τα πακέτα τους από την ενορία τους. Ενδεικτικό της τραγικής οικονομικής κατάστασης πολλών οικογενειών, το γεγονός ότι ενώ πέρσι τα πακέτα αγάπης έπαιρναν 528 οικογένειες με οικονομικά προβλήματα, φέτος έχουν διπλασιαστεί. Κάθε μήνα η Αρχιεπισκοπή δαπανά γύρω στις 100 χιλιάδες ευρώ για την ετοιμασία των πακέτων.
Πιάτο φαί σε 500 ανθρώπους
Η Μητρόπολη Λεμεσού παραχωρεί και το πρόγευμα 800 μαθητών
Στη Μητρόπολη Λεμεσού κάθε μεσημέρι γίνεται το αδιαχώρητο. Γύρω στους 500 ανθρώπους τρέφονται από το εστιατόριο της ποιμαντικής διακονίας. Ο υπεύθυνος του τομέα, Σταύρος Ολύμπιος, μας εξηγεί πως η Μητρόπολη προσφέρει το γεύμα αγάπης σε εκατοντάδες άπορους κάθε μέρα. «Σήμερα ο αριθμός τους έχει ξεπεράσει τους 500. Αρκετοί τρώνε εκεί ή έχουν την ευχέρεια να το πάρουν στο σπίτι τους για να το φάνε με τα παιδιά τους. Το πρόγραμμα ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια με πολύ μικρότερη συμμετοχή. Τον τελευταίο χρόνο αυξήθηκε σημαντικά ο αριθμός. Κάθε μέρα προστίθενται και νέα πρόσωπα. Άνεργοι, μονογονεϊκές οικογένειες, ηλικιωμένοι. Οι περισσότεροι είναι Κύπριοι, αλλά έρχονται και αλλοδαποί, αρκετοί από ευρωπαϊκές χώρες, Ρουμανία κυρίως ή Πολωνία, έχουμε ακόμα και Τουρκοκύπριους», σημείωσε ο κ. Ολύμπιος. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του φωτογράφου μας η πλειοψηφία των ανθρώπων που ήταν την Πέμπτη στο συσσίτιο ήταν μανάδες μονογονιοί και άνεργοι. Άνθρωποι που, όπως μας είπε, αποκλείεται να ήταν παραπάνω από 40 ετών, περίμεναν στην ουρά, σε μια μεγάλη ουρά για να πάρουν ένα πιάτο φαί γι’ αυτούς και τα παιδιά τους.
Την ίδια ώρα η Μητρόπολη Λεμεσού προσφέρει και πρόγευμα σε 800 μαθητές. Έναν χυμό και ένα σάντουιτς που παραλαμβάνουν κάθε πρωί τα σχολεία ή οι Σύνδεσμοι Γονέων και με διακριτικότητα διανέμονται στα παιδιά. «Έχουμε έμμισθο προσωπικό το οποίο ετοιμάζει τα γεύματα. Έχουμε μαγείρους και βοηθούς, έχουμε και πολλούς εθελοντές που μας στηρίζουν». Όπως αναφέρει τα κονδύλια της Μητρόπολης δεν επαρκούν. Γι’ αυτό η γενναιοδωρία του κόσμου, εταιρειών και ιδιωτών, υπεραγορών και φούρνων, με ανώνυμες εισφορές σε είδος γίνεται δεκτή με αγάπη. Σύντομα στη Μητρόπολη θα δημιουργηθεί και αποθηκευτικός χώρος με ξηρά τροφή, η οποία θα προσφέρεται σε οικογένειες. Προσφέρεται, επίσης, οικονομική βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη για να πληρώσουν το ρεύμα ή το ενοίκιό τους, ενώ έχει δημιουργηθεί και χώρος για τη φροντίδα παιδιών μονογονεϊκών οικογενειών. «Οι εργαζόμενες μητέρες αφήνουν τα παιδιά τους εδώ, όπου με τη βοήθεια δασκάλων, αφού φάνε περνούν εποικοδομητικά το απόγευμά τους. Μέχρι σήμερα είχαμε 35 παιδιά και τώρα θα δημιουργούμε ένα δεύτερο τμήμα με άλλα τόσα».
Το Μετόχιο Κύκκου υιοθετεί οικογένειες
Ο συνταξιούχος καθηγητής - θεολόγος Μακάριος Παπαχριστοφόρου ανέλαβε τελευταίως ως επικεφαλής των εθελοντών στο Κέντρο Κοινωνικής και Πνευματικής Στήριξης Ιεράς Μονής Κύκκου, το οποίο συναισθανόμενο τις ανάγκες των καιρών αποφάσισε να επεκτείνει τα προγράμματά του και να προσφέρει και υλική βοήθεια. «Διαπιστώσαμε ότι αρκετοί άνθρωποι στερούνται ακόμη και το φαγητό. Έτσι αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με το πρόγραμμα ‘‘μαγειρεύω για τον συνάνθρωπό μου’’. Διοργανώσαμε λοιπόν πριν από μερικούς μια εκδήλωση στους κήπους του Μετοχίου και προσφέραμε φαγητό σε 110 άτομα μέλη διαφόρων οικογενειών». Το δεύτερο πρόγραμμα της Ιεράς Μονής είναι το «Μητέρα» που ξεκίνησε τον Ιούνιο. Στοχεύει στη συλλογή ρούχων και στη διανομή τους σε οικογένειες που τα έχουν ανάγκη και ήδη λειτουργεί με αυξημένες ανάγκες καθημερινά, σημειώνει ο κ. Παπαχριστοφόρου. Τις τελευταίες βδομάδες άρχισε να τρέχει ένα τρίτο πρόγραμμα με τίτλο «Υιοθετώ μια οικογένεια». Το Κέντρο και οι εθελοντές του θα προσφέρουν υλική ή άλλη βοήθεια στις οικογένειες αυτές. Ήδη μία μονογονεϊκή οικογένεια με ένα νεογέννητο έχει υιοθετηθεί. Σε αυτήν προσφέρθηκαν ρούχα και τρόφιμα κάτι που θα γίνεται σε συστηματική βάση. Τα στοιχεία για τις οικογένειες που χρήζουν βοήθειας καταφθάνουν μέσω διαφόρων καναλιών. Μπορεί να επισκέπτονται τα μέλη της οικογένειας το Κέντρο, ενδεχομένως Δήμοι ή άλλοι συνεργάτες του όπως η οργάνωση κατά της βίας στην οικογένεια να μεταφέρουν τις πληροφορίες. Το Κέντρο Κοινωνικής και Πνευματικής Στήριξης με την ομάδα των εθελοντών του, αρκετοί ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι ή κοινωνικοί λειτουργοί επισκέπτονται τις οικογένειες και κουβεντιάζουν μαζί τους. «Εδώ στο Κέντρο επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα και αποφασίζουμε τι είδους βοήθεια θα δώσουμε: Ψυχολογική, κοινωνική και τώρα πλέον υλική», σημειώνει ο κ. Παπαχριστοφόρου. Στο Κέντρο έχουν δημιουργηθεί δύο ομάδες εθελοντών. Αυτοί που επισκέπτονται τις οικογένειες στα σπίτια και καταγράφουν τις ανάγκες και αυτοί που πλησιάζουν τη νεολαία και προσπαθούν να την εντάξουν στον εθελοντισμό. Στο πλαίσιο αυτό έχουν γίνει και συνεργασίες με κολλέγια και πανεπιστήμια.
Το Κέντρο προσφέρει και ξηρά τροφή σε οικογένειες. Όπως μας είπε ο εθελοντής, Γιώργος Πέτρου, ήδη καλύφθηκαν μέχρι στιγμής 10 οικογένειες με τρόφιμα. Αυτό διευθετείται συνήθως μέσω των ενοριών που διαθέτουν αποθήκες τροφίμων. «Είναι ένας τομέας που θέλουμε να ενισχύσουμε. Είναι μια ανάγκη που εντοπίστηκε εδώ και καιρό. Θα αναπτύξουμε σύντομα μία δική μας αποθήκη με τρόφιμα και θα αρχίσουμε να προσφέρουμε σε συστηματική βάση», σημείωσε.
Δωρεάν γάλα σε 50 πολύτεκνους
Από τον περασμένο Απρίλιο ιδιωτική εταιρεία προσφέρει στην παγκύπρια οργάνωση των πολυτέκνων στη Λευκωσία φρέσκο γάλα δωρεάν. Τώρα γίνονται σκέψεις για να επεκταθεί το πρόγραμμα και στη Λεμεσό. Κάθε Τετάρτη η αρμόδια λειτουργός στην οργάνωση κ. Κίκα, στέλνει σε 50 οικογένειες το μήνυμα για να μεταβούν στα γραφεία της οργάνωσης να παραλάβουν το γάλα. «Ο κόσμος δεν θα σωθεί με δυο ή τρία μπουκάλια γάλα ή μία τσάντα τρόφιμα ή με λίγα ρούχα. Οι άνθρωποι ζητάνε δουλειά», μας είπε. Και, δυστυχώς, σε αυτό κανείς προς το παρόν δεν μπορεί να βοηθήσει. Η κατάσταση είναι ασφυκτικά αφόρητη για πολλούς πολύτεκνους. Η μάνα δεν μπορούσε να πάει στο κέντρο της πόλης για να παραλάβει το γάλα της, γιατί δεν είχε βενζίνη στο αυτοκίνητο. Δεν είχε βενζίνη καν για να παραλάβει τα παιδιά της από το σχολείο. Ούτε ψωμί δεν είχε και ζει χωρίς σύζυγο με πέντε παιδιά. Ο έφορος βοηθημάτων της οργάνωσης Χρίστος Πιτταράς μάς ανέφερε πως πολύς κόσμος απευθύνεται για βοήθεια. «Η κατάσταση είναι τραγική. Έχουμε κόσμο που δεν έχει σπίτι του ρεύμα για καιρό. Έχουμε κόσμο που δεν μπορεί να τραφεί από μόνος του και περιμένει από τους συγγενείς, τους γονείς, τους φίλους. Έχουμε περιπτώσεις όπου φιλοξενούν τη γιαγιά και παίρνουν τη σύνταξη και προσπαθούν να περάσουν τον μήνα. Να τραφούν πρώτα και μετά ό,τι μείνει». Υπάρχει κόσμος που έφτασε στο απροχώρητο γι’ αυτό όπως επισημαίνει η βοήθεια δεν μπορεί πλέον να είναι περιστασιακή. Είναι για τούτο που κάλεσε τα εστιατόρια να προσφέρουν ό,τι φαγητό τους περισσεύει καθημερινά σε μέλη της οργάνωσης που το έχουν ανάγκη. "
|
να μεν μιλας πριν της ώρας σου.
